پویا و پرنیا گلهای زندگی

8ماه و 12 روزگی دوسه روزه که دخترم چاردست و پا میره. اولش از آروم آروم شروع کرد. هر یه قدمی میره باز میشینه استراحت میکنه ، به ذوق کردن ما نیگا میکنه، باز ادامه ی راه.... هیییچی نمیتونم بگم جز اینکه: شیرینه...شیرییییین. عییین عسل ...

دیروز از مهد زنگ زدن که عکس پویا آماده شده بیاین ببرینش منم بهش گفتم میتونی تا مهد بری و عکستو بگیری و بیای؟ مراقب خیابون هستی؟ گفت بلههه خودم میدونم چجوری رد بشم. مهدکودک دقیقا اونطرف خیابونه. خونه این سمت خیابون. ینی من از پنجره آشپزخونه در مهد کودک رو میبنم. و به کل خیابون تسلط دارم. لباس پوشید و پس از شنیدن توصیه های ایمنی رفت. منم از پنجره آشپزخونه چک میکردمش. میرف جلووو. تا یه ماشین یا موتور از اون دوووور میومد سریع میکشید عقب! باز دوباره باز دوباره. وقتی مطمین میشد کل دوطرف خیابون خالی خالیه رد شد. یه چند دقیقه هم داخل مهد بود و بعد هم عکس به دست اومد بیرون. خدا لذت تک تک این ثانیه ها رو به همه ی زنها و مرده...